اعتراض، کشتار و قطع اینترنت
اقدام به قطع اینترنت توسط دولت‌ها، با ایجاد محدودیت جدی برای افراد در به اشتراک‌گذاری اطلاعات حیاتی به نحو سریع و آسان، جلوگیری از نظارت بر وقایع و گزارش کردن خشونت‌ها توسط خبرنگاران، و نیز ایجاد اخلال در اعتراضات، به‌سرعت به تاکتیکی اساسی برای قطع ارتباط افراد با یکدیگر و همین‌طور به‌منظور ایجاد مانع برای نظارت بر گرفتن عملکرد دولت‌هایمان بدل می‌گردد
اقدام به قطع اینترنت نقض جدی استانداردهای بین‌المللی حقوق بشری است. دولت ایران در جریان اعتراضات سراسر کشور در آبان ۱۳۹۸ دسترسی به اینترنت را به روی بیش از ۸۰ میلیون نفر قطع کرد. در طول قطعی اینترنت، مقامات حکومتی بیش از صدها تن را مورد حمله قرار داده و به قتل رساندند
از آن زمان، مقامات با هر بار دامن گرفتن اعتراضات دست به قطعی اینترنت زده‌اند. مردم درایران به طور فزاینده‌ای نگرانند که مقامات با قطع اتصال آن‌ها به اینترنت جهانی از دسترسی آن‌ها به اطلاعات حیاتی جلوگیری کنند
سازمان آرتیکل ۱۹ در آخرین گزارش خود با عنوان محدودسازی اینترنت ۲۰۲۰: اعتراض کشتار و قطع اینترنت
برملا می‌سازد که چه زیرساخت‌های پیچیده و ابهاماتی در فرآیندهای تصمیم گیری، دولت ایران را قادر کرده‌است در هر زمان انتخابی اینترنت را قطع کند
بررسی می‌کند که تحریم‌های آمریکا چه نقشی در منزوی ساختن ایرانی‌ها ایفا کرده است
به مطالعه این می‌پردازد که نحوه حاکمیت بر اینترنت و شرایط اتصال به اینترنت در ایران چه چشم‌اندازی دارد
.مطرح می‌سازد که چه راه‌حل‌های روشنی برای روبه‌رو شدن با این مسأله وجود دارد
گزارش را دریافت کنید
در وقایع آبان ۱۳۹۸ چه اتفاق افتاد؟
Sorry,You have not added any story yet
چگونه دولت ایران می‌تواند دسترسی بیش از ۸۰ میلیون نفر به اینترنت را قطع کند؟
ایجاد شبکه ملی اطلاعات
برخلاف تصور عمومی، یک ” قطعی” مرکزی از اینترنت جهانی اتفاق نیفتاده است. بلکه مقیاس و طول مدت قطعی اینترنت ایران در آبان ماه نتیجه این بود که حکومت به ارایه‌دهندگان دهنده خدمات اینترنتی (ISP) دستور مستقیم داد که ارتباط کاربران خود از ترافیک بین المللی را قطع کنند
تصاویر زیر را مطالعه کنید تا درباره چگونگی ایجاد موثر اینترنت “ملی” توسط ایران بیشتر بدانید
(از ذره‌بین دیجیتال برای بزرگ کردن عکس استفاده کنید)
نقش تحریم‌های ایالات متحده
سیاست فشار حداکثری ایالات متحده مانع از ورود ایران به تجارت بین‌المللی می‌شود این امر به خوبی با تبلیغات حکومتی ایران در مورد “آسیب پذیری ایران در برابر نیروهای خارجی” در هم‌راستایی و انطباق قرار گرفته است و شبکه‌سازان و نیز وب‌سایت‌های ایرانی را به سوی شبکه ملی اطلاعات سوق داده است
این سیستم اینترنتی بسته به این معنی است که دسترسی افراد و بخش خصوصی به اینترنت جهانی محدود شده است. به طور خلاصه، تحریم‌های ایالات متحده منجر به انزوای بیشتر مردم در ایران می‌شود
چه کسی مسئول قطعی اینترنت بود؟
هیچ نظارت قضایی بر قطعی‌های اینترنت سال ۱۳۹۸ صورت نگرفته است حتی در چارچوب ساختارهای پیچیده حکمرانی در ایران هم هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه کسی دستور قطعی اینترنت را صادر کرده است. گزارش حاضر از مقامات ایران می‌خواهد که نحوه تنظیم اینترنت و تصمیم گیری‌های مرتبط با آن را با شفافیت کامل مستند کند
(از ذره‌بین دیجیتال برای بزرگ کردن عکس استفاده کنید)
تبعات این امر برای آینده حقوق دیجیتال و حق آزادی بیان در ایران چیست؟
شبکه ملی اطلاعات، گمنامی، حریم خصوصی یا محافظت از داده‌های کاربرانش را تضمین نمی‌کند. بلکه مقامات مسئول قادر خواهند بود بر اساس معیارهای سیاسی، فرهنگی یا مذهبی محتوای آن را فیلتر یا سانسور کنند.در این وضعیت، اصل بی‌طرف بودن شبکه اینترنتی زیر پا گذاشته می‌شود، تنوع مطالب به شدت کاهش می‌یابد و افراد امکان تبادل آزادانه اطلاعات را از دست می‌دهند.در صورت وقوع اعتراضات در آینده، دولت قادر خواهد بود به راحتی مجددا اینترنت را قطع کند و این چنین از تجمع و گردهم‌آیی مردم ایران و نیز دسترسی آنان به اخبار بین‌المللی جلوگیری نماید. همانطور که پیشتر نیز مشاهده کرده‌ایم، قطعی‌های اینترنت در آینده به این معنی است که قتل دولتی افراد بار دیگر اتفاق خواهد افتاد و مقامات خواهند توانست با مصونیت به آن دست بزنند
فراخوان‌ها برای اقدام فوری
سازمان آرتیکل ۱۹ اقدامات و راه حل‌های ذیل را برای ایران، اتحاده اروپا، ایالات متحده و شرکت‌های تکنولوژی‌محور پیشنهاد می‌کند
وزارت ارتباطات ایران
به رسمیت شناختن وقایع آبان ۱۳۹۸ به‌مثابه نقض جدی قوانین و استانداردهای بین‌المللی حقوق بشری
انجام تحقیقات شفاف و مستقل در رابطه با تمامی مقاماتی که در امر سانسور و قطعی‌های اینترنت نقش داشته‌اند
محاکمه و پیگرد کیفری افراد مسئول در این وقایع در پیشگاه عدالت
ادامه دادن به تمرکززدایی از زیرساخت‌های اینترنتی و نوشتن سی‌آرای به شکل کامل که بر نحوه سیاست‌گذاری‌های اینترنتی در مطابقت با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشری نظارت می‌کند
پایان بخشیدن به استفاده از مفهوم “امنیت ملی” به عنوان بهانه‌ای برای سرکوب حق اعتراض مردم و آزادی بیان آن‌ها
پایان بخشیدن به صدور دستور قطعی اینترنت
مستندسازی شفاف تمامی تصمیم گیری‌ها در رابطه با نحوه حاکمیت بر اینترنت
مجلس
تصویب قوانینی که دسترسی به اینترنت را به عنوان یکی از حقوق بشر تضمین می‌کند
توقف بحث‌های در جریان به‌منظور مسدود سازی برنامه های اینترنتی از قبیل اینستاگرام
قوه قضائیه
محافظت از آزادی بیان آنلاین مطابق با استانداردهای بین‌المللی ناظر بر آزادی بیان. هرگونه محدودیت بر آزادی بیان باید مبنای کاملاً واضح و روشن در قانون داشته باشد و در راستای تامین هدفی موجه تحت میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ضروری و متناسب باشد
الغای دستور خود برای مسدود کردن تلگرام از آوریل ۲۰۱۸
کمیته مسئول تعیین محتوای توهین‌آمیز
. الغای دستور خود را برای سانسور توییتر و فیس بوک از سال ۱۳۸۸
خودداری از محدودسازی آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات به‌صورت آنلاین
اصلاح وظایف خود برای حصول اطمینان از اینکه این وظایف در راستای مقابله با و حذف محتوای توهین‌آمیز به نحوی که از استانداردهای بین‌المللی آزادی بیان پیروی می‌کند است
اتحادیه اروپا
گفتگو با نمایندگان ایران (از طریق سرویس اقدامات خارجی اروپا) و تشویق ایران برای اصلاح مقررات ناظر بر صیانت از داده‌های خود در انطباق با استانداردهای بین‌المللی حریم خصوصی، از جمله جی‌دی‌پی‌آر
اقدام به گفتگوهای دو جانبه بین واحدهای کمیسیون اتحادیه اروپا (به عنوان مثال رئیس واحد بین‌المللی جریان داده و حفاظت از آن) و جمهوری اسلامی ایران برای برقراری روابط تجاری با محوریت داده‌ها از طریق اصلاح سیاست‌های مربوط به حریم خصوصی و محافظت از داده‌ها
ایالات متحده آمریکا
بسط دامنه مجوز عمومی دی-۱ در چارچوب دفتر کنترل دارایی‌های خارجی (اوفاک) در وزارت خزانه داری، به منظور تسهیل صادرات و ارائه طیف وسیع‌تری از خدمات توسط شرکت‌های فن‌آوری آمریکایی به ایران، از جمله از طریق فروشگاه اپل یا شبکه ابری گوگل
بررسی تبعات سیاست فشار حداکثری آمریکا. یکی از بارزترین نتایج انزوای اقتصادی، تشویق مقامات ایران به سمت اعمال یک سیستم بسته اینترنتی و کاهش هزینه‌های قطع کردن اینترنت جهانی است.
به رسمیت شناختن این که اگرچه ایران از نظر اقتصادی با سایر نقاط جهان در ارتباط است، اما انگیزه‌ای نیز برای ابقای ارتباط دیجیتالیش با دیگر نقاط جهان دارد. سیاست‌های کنونی آمریکا مبنی بر اعمال فشار حداکثری مانع از این می‌شود كه ایران بتواند سازوکارهایی برای فعالیت در صحنه تجارت بین‌المللی ایجاد نماید یا این که شهروندان و بخش خصوصی خود را به اینترنت جهانی متصل كند.
الغای این سیاست‌های منزوی‌کننده
شرکت‌های فن‌آوری ایالات متحده
به رسمیت شناختن نقش مرکزی خود در ارائه خدمات در داخل ایران. آن‌ها باید در صورت امکان مجوز عمومی دی-۱ را به دست آورند، و هم میزبانی تجاری و هم میزبانی خصوصی را به منظور ارائه گزینه‌های امن میزبانی و بسترهای نرم افزاری در داخل ایران (و نیز جلوگیری از خرید در محدوده ان‌آی‌ان) ارائه دهند
بازدید مجدد از تمام سیستم‌عامل‌هایی که در داخل ایران مسدود کرده‌اند و نیز همکاری مجدد با اوفاک برای حصول اطمینان از لیست سفید ارائه خدمات خود به ایران
اتحادیه بین‌المللی مخابرات
محکوم کردن قطعی اینترنت در همه اشکال آن
حصول اطمینان از آگاهی اعضای این اتحادیه از قوانین بین‌المللی حقوق بشری
متوقف کردن قطعی اینترنت و ایمن نگه داشتن مردم در جریان اعتراضات به این معنی است که قادر خواهیم بود از اقتصاد ایران و زندگی مردم از جمله زندگی خانواده‌ها و جوامع خود محافظت کنیم